Deze week in senior in het zonnetje: Sproet.
Sproet is 17 jaar oud en wordt binnenkort 18.

 

Kleine, kleine Sproetie,

 

Met je kromme pootjes en je oude gerimpelde velletje. Je oogjes worden steeds kleiner, net als je lijfje, je bent al nooit 1 van de grootste geweest maar met de jaren krimp je steeds meer. Je bent veranderd in een vlieggewichtje, makkelijk in een kinderhandje te tillen. Over een paar maandjes wordt de 18 jaar. Waar is die tijd gebleven? Ik weet nog goed dat je bij ons binnen kwam. We hadden je opgehaald ergens in Velzen. Jij een klein wat schuw katje die heel voorzichtig naar ons toe kwam nadat al je broertjes en zusjes meteen al een flinke run deden. We hadden meteen zoiets van "ja, dit meisje willen we". Niet de eerste en snelste maar wel de wat verlegene, het meisje dat wat achterblijft, die wat buiten de groep valt. Je kwam bij ons als gezelschap voor ons andere Sphynx meisje "Ziggy".

Eenmaal in de auto, jij gewikkeld in een dekentje op mijn schoot, begon de discussie om een goede naam voor je te vinden. Moeilijk, moeilijk hoor. Maar wacht eens? Jaaa... dat moest het worden "Sproetje" want je zat als een klein tijgertje onder de bruine vlekjes. Gelukkig een naam die perfect bij je paste. Eenmaal thuis werd je volledig geadopteerd door ons andere Sphynxje, die de moederrol overnam. Na een paar dagen leken de bruine vlekjes wel te groeien, Huh? Misschien toch maar eens in bad? Zo gezegd, zo gedaan, Kleine Sproetje ging in bad.............. en wat kwam er uit het badwater tevoorschijn? Een egaal bruin katje met een roze buikje en... geen enkele sproet meer te zien😊 tja. Sproetje bleef toch maar Sproetje.

Het feest begon. Kleine Sproet bleek een heel erg grote honger te hebben en een nog veel grotere mond waar je heel veel eten tegelijk in kon schuiven en in een razend tempo. Zodra je je vleesbrokjes in  het vizier kreeg werd kleine Sproet een grote razende draak met een bekje zo groot als een vuilnisemmer en een snelheid van motorduivel. Heel anders dan Ziggy want die was juist heel rustig, met grote regelmaat dook je dan ook in haar bakje, wat ze overigens gewoon toeliet.

Onze kleine Sproetje groeide al snel uit tot een grote Sproet met een huidje als rubber en alleen op haar neusje wat leeuwenhaar en met een ongebreidelde voorkeur voor mijn vriend. Iedere nacht moest je met alle geweld bovenop zijn borst liggen met jouw neus tegen zijn neus, samen dezelfde zuurstof inademend, jij uit grote vreugde af en toe lekker wat druppeltjes speeksel op zijn mond laten vallen waarop hij dan weer gruwend uitriep "gadverdamme Sproet". Trok jij je daar wat van aan? Nee hoor, tuurlijk niet, integendeel zelfs, je ging eens even lekker je kopje schoonschuren tegen zijn gezicht zodat er een prachtige donkerbruin baardrand op zijn gezicht ontstond. Niets maakte jou nog uit zolang je maar bij "pappa" was, je allergrootste liefde.

Al gauw kwamen we erachter dat je toch ook nog wel wat eigenaardigheidjes had. Zodra we wat wild met je gingen spelen sloeg je op tilt en ging je luid schreeuwend door het hele huis racen als een cycloon. Daarnaast moest en zou je koste wat kost op schoot bij je "pappa"en dan constant met je kopje tegen neus wrijven. Ook was jou jagersinstinct extreem goed ontwikkeld. Zodra je een vogel ( lees meeuw of duif) zag was je niet meer te houden, dan leed je aan grootheidswaanzin en veranderde je van een tenger katje in een reuzentijger en sprong je rustig 2 meter hoog om je prooi te bemachtigen. Regelmatig werden we midden in de nacht wakker van een zeer luid "tikketikketikketik" als we dan slaapdronken het licht aan deden bleek jij rechtop tegen de spiegel te staan naar jezelf kijkend en luid met je voorpootjes op het glas petsend.  Je waterbakje mocht beslist niet op de grond staan maar moest op het aanrecht, of liever nog dronk je uit de kraan zelf, fris sprankelend water is jou grote liefde en als het even kan zo uit ons glas😊. Als de open haard aanging op de wat koudere dagen wist je niet hoe snel je op het bankje volledig languit moest gaan liggen zodat jij als enige recht voor het vuurtje lag en de rest van de meisjes moest dan achter je gaan liggen.

Naarmate de jaren vorderde ontwikkelde je je tot een zeer eigenaardig beestje waar we iedere keer weer met grote tederheid naar keken als je weer eens iets geks deed. Toen je 4 jaar was kregen we er nog een Sphynx meisje bij "Luna".  Luna was een zorgenkindje dat direct door Ziggy werd geaccepteerd. Jij echter moest niets van je nieuwe zusje hebben. Je negeerde  haar zoveel mogelijk maar als je de kans kreeg ging je lekker bovenaan de traptrede zitten en als Luna dan naar boven wilde dook je er met felgroene oogjes bovenop. Je liet zeer duidelijk blijken dat je Luna niet leuk vond en wij zaten er flink mee aan. Tot we op een gegeven moment onverwachts thuis kwamen en erachter kwamen dat jij en Luna saampjes heerlijk tegen elkaar aan lagen te snurken. En zo ging het dus de eerste jaren steeds vaker. Als je dacht dat we het niet zagen zochten jullie elkaar steeds vaker op, heel stiekem, jij vol in de overtuiging dat wij van niets wisten😊 Wij dolblij.

Nu ben je een oud dametje, zo doof als een kwartel met wat krom vergroeide voorpootjes door artritis. Er staat altijd een stoel bij het aanrecht zodat jij met je oude lijfje makkelijk bij je waterbakje kunt. Een paar x per dag loop je naar beneden de grote hal in om daar luidkeels keihard te miauwen, dat galmt dan zo heerlijk door. Als ik dan zachtjes naar beneden loop om te kijken wat je aan het doen bent zie ik daar een ieniemienieklein mager oud katje die heel zelfverzekerd recht op haar pootjes staat trots en stoer om zich heen kijkt en brult als een grote leeuw Maaaaauuwaauwwaauw Mriiiiiaaaaauw Waaauuuw. Zodra je me dan ziet staan ben je ineens weer het kleine oude meisje en zeg je heel zachtjes "miauw". We vinden dat zo ontzettend schattig.

Jou leventje speelt zich steeds vaker af in ons bed of heerlijk in je fleecedekentje lekker tukkend voor de haard of op onze schoot. Een paar keer per week krijg je de kolder in je kopje en race je nog door het huis en de tuin. Of je toont je jagers instinct nog even aan de jongere generatie door sluipend op een vlindertje af te gaan, helaas liefje......... zelfs het vlindertje is nu sneller dan jou. Je hebt ondanks je leeftijd nog steeds een reukvermogen als een bloedhond. Als we terwijl je diep in slaap bent met je kopje weggedoken in je dekentje op een afstandje wat kattensnoepjes neerleggen duurt het niet lang voordat je kopje omhoog komt en je een zacht meh geluidje slaakt, vervolgens draait je neusje rondjes als een draaimolen op de kermis en ja hoor, gevonden 😊

Af en toe ben je even de weg kwijt en vergeet je dat je naast je waterbakje staat en moeten we je je bakje wijzen en even in het water spetteren met onze vingers zodat je weet dat het water is. Je bent het meest gezonde katje wat we ooit gehad hebben. In die bijna 18 jaar heb je 2x keelontsteking en 2x blaasontsteking gehad en voor de rest niets.

 

Sproetie, Sproetie, je bent ons heel erg dierbaar, jij klein mager wezentje met jou oude gerimpelde lijfje, je kleine felle groene oogjes en je leeuwenneusje.

Als bijna 18 jaar bij ons, een groot deel van ons leven al samen van alles meegemaakt. Lieverd we zijn zo blij dat je in ons leven bent gekomen. Wat zouden we zonder jou en je andere Sphynx zusjes moeten beginnen, jullie brengen zoveel liefde, vrolijkheid en genegenheid in ons leven, we kunnen niet meer zonder.